Czym, kiedy i jak szlifować mikrocement, jakich użyć narzędzi i materiałów ściernych
Zapoznaj się z podstawowymi zasadami szlifowania mikrocementu.
Szlifowanie mikrocementu to kluczowy etap aplikacji, zapewniający oczekiwany i trwały efekt gładki lub strukturalny na podłogach, ścianach czy schodach.
W zależności od potrzeb używa się różnego typu szlifierek np. oscylacyjno-mimośrodowych, papieru ściernego lub diamentowych padów polerskich (np. gradacja 50-100) oraz technik ręcznego cyklinowania dla usunięcia nierówności, jak grudki czy zgrubienia. Precyzyjne odkurzanie po każdym etapie szlifowania umożliwia wysoką jakość wykończenia.
Szlifowanie mikrocementu - czym i jak
Podczas procesu aplikacji praktycznie każdej powierzchni z mikrocementu występują etapy podczas których można lub należy wykonać czynność szlifowania. Sprawdź ASDecorative mikrocement.
Ponieważ z różnych odmian mikrocementu można wykonywać warstwy dekoracyjne na różnego typu podłożach o różnym sposobie użytkowania sposób ich szlifowania również będzie się nieco różnił.
Do szlifowania mikrocementu używa się szlifierek różnej wielkości dopasowanej do potrzeb, oraz konkretnej powierzchni.
Podstawowym zadaniem szlifowania jest usunięcie z obrabianych powierzchni wszelkich „wystających elementów” jak strupki, grudki, garby, zgrubienia. Pozostawienia tego typu nierówności na jakimkolwiek etapie prac jest błędem i powoduje podbijanie packi a w konsekwencji nawarstwianie materiału i krzywienie płaszczyzny. Ponadto negatywnym skutkiem w takich przypadkach jest zwiększenie zużycia materiału.
Kiedy szlifować mikrocement?
Istnieje kilka podstawowych momentów podczas których praktycznie zawsze występuje szlifowanie połączone z jednoczesnym odpyleniem całej powierzchni.
- Podczas przygotowania każdego podłoża przed gruntowaniem w celu jego oczyszczenia lub zmatowienia - szlifowanie i/lub cyklinowanie.
- Szlifowanie i/lub cyklinowanie pomiędzy warstwami.
- Szlifowanie ostatniej warstwy mikrocementu.
- Po wyschnięciu impregnatu w celu usunięcia ewentualnych sklejonych drobinek pyłu.
- Między kolejnymi warstwami lakieru jeśli przerwa między ich aplikacją jest dłuższa niż 24h.
Sposób szlifowania, dobór narzędzia oraz materiału ściernego należy dobrać z uwzględnieniem rodzaju obrabianej powierzchni oraz odmiany mikrocementu z jakiej została ona wykonana.
Cyklinowanie powierzchni mikrocementu
Proces szlifowania może być połączony lub w niektórych sytuacjach zastąpiony tzw. cyklinowaniem czyli oczyszczeniem powierzchni poprzez przesuwanie po niej płasko prowadzonej packi lub szpachli.
Cyklinowanie najczęściej stosowane jest podczas obróbki pośrednich i wstępnych warstw mikrocementu, jeśli jakość powierzchni jest zadowalająca i nie wymaga szlifowania.
Cyklinowanie w przeciwieństwie do szlifowania, najlepiej wykonuje się kilka godzin od aplikacji, na już związanym, ale jeszcze nie całkiem utwardzonym mikrocemencie.
Jakich narzędzi użyć do szlifowania mikrocementu?
- Ściany oraz okładziny meblowe szlifujemy z użyciem ręcznej szlifierki mimośrodowo oscylacyjnej.
- Schody - ręczna szifierka oscylacyjno-mimośrodowa, szlifierka z trójkątną końcówką typu żelazko, oraz ręcznie.
- Podłogi - szlifierka do podłóg typu columbus, ręczna szlifierka mimośrodowo oscylacyjna.
Materiały ścierne do szlifowania mikrocementu
W zależności od oczekiwanego efektu końcowego powierzchnia z mikrocementu może być wyszlifowana do różnego stopnia gładkości. Szlifowanie można wykonać za pomocą różnych materiałów ściernych jak np papier ścierny, dyski polerskie – pady diamentowe, papier siateczkowy itp.
Najlepszą wydajność oraz stopień gładkości zapewniają dyski polerskie.
Przy pomocy dysków polerskich nawet powierzchnie z MEDIUM FAST i MEDIUM HARD można doprowadzić do bardzo wysokiego stopnia gładkości.
Jeden dysk diamentowy często zastępuje nawet kilkadziesiąt papierów ściernych.
Niestety niedostępne są dyski z otworami do odsysania pyłu. Bardzo łatwo można je wykonać samodzielnie przy pomocy dostępnego w marketach, taniego kaletniczego wybijaka do otworów.
Podczas szlifowania niektórych powierzchni często, w trudniej dostępnych miejscach, np w narożnikach prace wykonuje się ręcznie lub z użyciem małej szlifierki typu „żelazko” bądź tzw. multitool-a z trójkątną końcówką.
Po wyschnięciu impregnatu na jego powierzchni często można wyczuć delikatną szorstkość na skutek sklejenia niedokładnie odkurzonych drobinek pyłu po szlifowaniu.
W takiej sytuacji należy je usunąć przed lakierowaniem, używając do tego celu czystej lekko zużytej gąbki ściernej lub filcu ściernego.
Odpylanie - odkurzanie powierzchni mikrocementu po szlifowaniu.
Dobór sposobu obróbki – szlifowania należy dopasować do rodzaju powierzchni oraz oczekiwanego efektu końcowego.
Po każdej obróbce mikrocementu, niezależnie czy jest to szlifowanie, czy cyklinowanie, całą powierzchnię należy dokładnie odkurzyć przed przystąpieniem do kolejnych etapów aplikacji.
Pozostawienie resztek pyłu na powierzchni mikrocementu utrudnia aplikację kolejnych warstw i skutkuje gorszym efektem końcowym całej aplikacji.
Odmiany i gradacje stosowanych materiałów ściernych
- podkłady z wszystkich odmian BASE , ELASTIC - papier ścierny 40-80, pad diamentowy 50
- MEDIUM FAST, MEDIUM HARD, MEDIUM, RUSTIC - papier ścierny 60-100, pad diamentowy 50-100
- FINO FAST, FINO HARD, FINO - papier ścierny 100-150, pad diamentowy 100
- stal kortenowska RDZA - papier ścierny 100-180
- MIEDŹ, ALUMINIUM, MOSIĄDZ, BRĄZ - papier ścierny 400-2000
- przecieranie po wyschnięciu impregnatu - filc ścierny, czysta i lekko zużyta gąbka ścierna 100-180
- matowienie lakieru między warstwami, jeśli zachodzi taka potrzeba - papier ścierny 180-220
Decydując o stopniu gładkości a zarazem o sposobie szlifowania należy uwzględnić rodzaj i sposób użytkowania danej powierzchni, pamiętając o tym że powierzchnie strukturalne są bardziej odporne na zarysowanie i inne uszkodzenia mechaniczne, a z kolei te bardziej gładkie są łatwiejsze w utrzymaniu czystości.
Najczęściej wybieranym wariantem jest szlifowanie do uzyskania delikatnej struktury.
W przypadku wątpliwości, zaleca się wykonanie próbnej powierzchni i poddanie jej ocenie co do walorów użytkowych i estetycznych.
